Ik distantieer mij van mijn eigen boek. En dat terwijl ik eergisteren nog schreef dat dit niet kan, aangezien mijn naam op het omslag staat. Dat was echter voordat ik de pdf’s die naar de drukker zijn gegaan toch nog onder ogen kreeg.

Want ja, na lang aandringen en nu er niets meer aan te veranderen is, heb ik mijn tekst, ‘geredigeerd’, alsnog in mijn mailbox gekregen. Ik hoefde niet lang te bladeren om te begrijpen dat ik hiervoor de verantwoordelijk niet kan en hoef te nemen.

Nawoord
Dit is niet mijn boek. Dit heb ik niet geschreven. Alle sjeu en karakter is eruit gehaald, de conclusie is gereduceerd van een poging tot duiding van de renner tot een hopeloze alinea die de lading van mijn verhaal in de verste verten niet dekt.

Mijn conclusie bestond uit 1.625 woorden, daar zijn er in het boek 129 van over. En het nawoord van 513 woorden is volledig uit de tekst verwijderd. Zoals ook in het eerste hoofdstuk enorm is geschrapt. Het is een karakterloos flutboekje geworden.

Ik schaam mij dat mijn naam op het omslag staat.

Lekker weg
Zoals reeds gezegd, de uitgever vond een deel van de oorspronkelijke tekst te risicovol om te publiceren. Aangezien ik dat deel juist belangrijk vond, hadden wij moeten besluiten dat het boek niet door hem uitgegeven kon worden.

Maar de uitgever heeft mij telkens op de borst gedrukt dat ik vooral door moest gaan omdat het andere deel van de content hem zeer zeker wel kon bekoren en hij het “bovengemiddeld goed” geschreven vond: “Het leest echt lekker weg.”

Korte nachten
Om hem tegemoet te komen heb ik vervolgens gigantisch geschrapt en herschreven. Het controversiële deel van de tekst heb ik zakelijker gemaakt, ingekort, in een ander perspectief geplaatst en minder toegespitst op de betreffende kwestie.

Waar ik al zes en twintig duizend woorden had, bracht ik dat terug tot dertienduizend. Terwijl ik nog midden in het schrijfproces zat. Een lange reeks dagen en gevaarlijk korte nachten volgde toen ik de draad van het schrijven weer oppakte.

Zakenreis
De positieve feedback over de content die ik produceerde bleef vervolgens binnendruppelen. Na aanlevering van het laatste deel bekoelde de toon echter drastisch. Er werd mij slechts medegedeeld dat het geheel ter eindredactie ging.

Op mijn verzoek de geredigeerde tekst te mogen inzien, werd lang niet gereageerd. Uiteindelijk werd gezegd dat ik geduld moest betrachten omdat er hard werd gewerkt door de redacteuren en de assistent. De uitgever was op zakenreis.

Titel
Pas toen het te laat was om de eindredactie nog van op- en aanmerkingen te kunnen voorzien die zouden kunnen worden meegenomen, kreeg ik de pdf’s toegestuurd. Ik schrok bij het zien van de ernst van de verminking.

Zelfs de titel is veranderd. Nu klinkt die als van een biografie: ‘Tom Dumoulin. Van roze droom naar gele trui’. Het zou worden: ‘Van roze wolk tot gele trui. Een ode aan Tom Dumoulin’. Want dit is geen biografie maar een schets, een verkenning.

Cor de Vos
De titel van hoofdstuk drie: ‘Dumoulin planmatige aanpak werkt het beste’. Zo staat het in de pdf’s. Moet zijn: ‘Dumoulins planmatige aanpak werkt het beste’. Subtiel verschil. Stond toch echt goed in de door mij aangeleverde tekst.

En dan een laatste grote ergernis. Op de creditpagina achterin het boek staat dat de foto’s van het binnenwerk zijn verzorgd door Léon van Bon en Cor de Vos. Léon heeft echter geen foto’s verzorgd en Cor de Vos heet Cor Vos.

In de etalage
Maar goed, het gaat mij om de botte bijl die in de tekst is gezet. Als je zoveel problemen hebt met wat er is geschreven, geef het dan niet uit! Nee, dat was geen optie, want het boek is aardig ingekocht en de investering moet worden terugverdiend.

Wat er nu is gebeurd, is in mijn ogen een schande. De uitgever heeft zich niet over de uitgave bedacht. Nee, in plaats daarvan is mijn werk achter mijn rug om kapotgemaakt om vervolgens toch, met mijn naam erop, in de etalage te worden gezet.

Blokkeren
Dat kan ik niet pikken en dat pik ik niet. Zeker niet omdat er geen overleg is geweest en ik de pdf’s niet tijdig heb kunnen inzien na de vormgeving en de eindredactie. Toen ik de boel onder ogen kreeg, lag het boek al lang en breed bij de drukker.

Naar aanleiding daarvan zou ik het liefst proberen de publicatie van dit boek te blokkeren. Daarvoor is het zeer waarschijnlijk te laat. Maar ik zal er alles aan doen om duidelijk te maken dat dit boek mijn boek niet is.