Afgelopen vrijdag maakten Nasif en Jamie te veel lawaai tijdens de les. Om die reden noteerde ik hun naam op het bord. Dat betekent: strafwerk. Meteen na de bel peerde Nasif hem echter voordat ik er erg in had. Dat heb ik zijn mentor laten weten, die beloofde hem achter de broek te zitten. Ook heb ik op de klassenagenda gemeld dat hij een fikse portie extra strafwerk tegemoet kan zien. Die aanpak heeft gewerkt:

“hallo meneer van lunteren het spijkt me echt meneer ik wou vrijdag nog komen met jamie
maar toen hij ging was ik in de wc en daarna had ik nog een afspraak met een andere docent en na dat ik uit was kon ik uw niet meer vinden maar als nog ik kon u niet vinden en vandaag kon ik u ook niet vinden dus was ik maar naar huis gegaan ik had deze email al eerder moet sturen mar meneer ik had het echt echt heel druk want we hadden een soort feest voor moslims en dat waren 3dagen achter elkaar dus daarom maar meneer het spijkt me echt ik weet niet wat u gaat doen maar het spkt me echt en ik zal me voortaan echt gedragen dat beloof ik u deze week ik beloof het u meneer iedegeval sorry meneer ik zal het niet meer doen sorry meneer ik hoop dat het weer goed tussen ons is ✌ maar iedegeval fijne dag meneer en tot morgen ☺”

Ik zie hem morgen en heb al een aardige consequentie in gedachten voor zijn poging onder het strafwerk uit te komen. Om de bal vooralsnog bij hem te laten liggen, heb ik hem het volgende antwoord gestuurd:

“Wat is nu je voorstel?”

Morgen krijgt hij er met een vriendelijke glimlach stevig van langs.