Potverdorie, wat maken ze het mij moeilijk. Ik wil verandering, ik wil progressief idealisme zo sterk mogelijk vertegenwoordigd zien in de Tweede Kamer. GroenLinks en de Partij voor de Dieren, beide mooie partijen. Kiezen is bijna onmogelijk!
Al enige weken neig ik naar GroenLinks, omdat de peilingen zo goed gaan. Maar mijn hart, mijn hart… Dat staat net iets dichter bij de Partij voor de Dieren. Ewald Engelen, mooie man. Maar ik wil op een vrouw stemmen. Marianne Thieme, uiteraard, of Esther Ouwehand, allebei prima opties. Alleen, bij de partij voor de Dieren spreekt nu juist Engelen mij zo aan.
Onzichtbaar
Bij GroenLinks weet ik het wel: Liesbeth van Tongeren, die ik samen met andere leden nog heb weten terug te krijgen op de lijst. Van de Partij voor de Dieren ben ik eveneens lid, daar is Ouwehand al eens mede dankzij mijn stem op dezelfde wijze op de lijst teruggekomen. Maar zij is momenteel weinig zichtbaar.
Noodzakelijkheid
GroenLinks moet in de verkiezingen van woensdag 15 maart zo groot mogelijk worden, links gaan leiden, maar alleen bij de Partij voor de Dieren is pragmatisme echt ondergeschikt aan de noodzakelijkheid van verandering. Het ziet er naar uit dat ik tot op het allerlaatste moment blijf twijfelen.
