Dotan, bah! Nooit wat mee gehad, kwam altijd al onoprecht en gemaakt over. Achteraf is dat te gemakkelijk praten. Beter is het om het parodiërend antwoord te bekijken dat komediant Hans Teeuwen gisteren gaf op het halfslachtig verontschuldigende geraaskal van gladjanus Dotan zelf.
Want Dotan kan dan wel praten als pater Johannes Brugman, als de Volkskrant het bestaan van zijn trollenleger niet had onthuld had hij er nog steeds het zwijgen toe gedaan. Zijn spijt komt dus niet zozeer na de zonde, zij komt alleen omdat hij van zijn carrière wil redden wat er nog te redden valt. En aan dat soort spijt hebben Teeuwen en ik een broertje dood.
#MeToo-gedrag
Het doet mij denken aan mannen die jarenlang #MeToo-gedrag hebben vertoond en daar de laatste maanden pas op zijn aangesproken. Aan Louis CK, Job Gosschalk, Kevin Spacey en dat soort mannen, dus. Natuurlijk, hun gedrag is ernstiger, aangezien zij met hun seksuele machtswellust direct anderen hebben gedupeerd. Maar hun reactie op de onthullingen was vergelijkbaar: “Sorry, het spijt mij”.
Ziekelijke bedriegers
Zij poogden sympathie te herwinnen of begrip te kweken met hun verklaringen, die alleen werden gedaan nadat en omdat hun wangedrag werd onthuld. Datzelfde is dus bij Dotan het geval. Tv-journaliste Angela de Jong doorziet dat in haar column in het AD even fijntjes als Teeuwen in zijn parodie: “Dotan plaatste zichzelf definitief in het rijtje van ziekelijke bedriegers als Tara Singh Varma en Diederik Stapel.”
