Eerder gepubliceerd op DIERENBESCHERMING.

Feestdagen zijn vaak geen beste tijden voor dieren. Denk aan de religieus getinte dankdag Thanksgiving Day in de Verenigde Staten, elke vierde donderdag in november. Honderden miljoenen kalkoenen worden voor die gelegenheid verorberd. Dierenwelzijn speelt bij het grootbrengen, transporteren en slachten van al die feestmaaloffers vaak niet of nauwelijks een rol. De manier waarop slachtingen voor sommige feesten geschieden zijn ronduit stuitend om te zien voor mensen die oog hebben voor dierenwelzijn.

Zo zat ik woensdagochtend rustig mijn krantje te lezen. Mijn oog viel daarbij op een serie foto’s van een menigte mannen met kromme zwaarden. De titel van bijgaand bericht: ‘Het slachten van 200.000 dieren’. De foto’s waren genomen tijdens het vijfjaarlijkse Gadhimai-festival in Nepal, georganiseerd om de hindoestaanse godin van de kracht gunstig te stemmen. Honderdduizenden hindoes waren op dinsdagochtend bijeen gekomen om gezamenlijk buffels, geiten, kippen en varkens ritueel te slachten.

Kerstmenu
Dierenwelzijn, lieten de foto’s zien, speelde tijdens deze bijeenkomst een ondergeschikte rol. Op de misschien wel meest gruwelijke van de vier afbeeldingen stond een buffel met de kop in een touw, dat door een man werd strak getrokken en laag gehouden. Een andere man stond met een zwaard in zijn handen, die in de lucht geheven waren, klaar om een dodelijke slag toe te brengen. Kortom, deze massaslachting geschiedde op een wijze die in Nederland absoluut niet door de beugel zou kunnen.

Maar ook in ons land gaan feestdagen gepaard met dierenleed. Denk bijvoorbeeld aan foie gras, een traditioneel kerstgerecht. Ondanks de weerzinwekkende wijze waarop ganzen ten behoeve van dit gerecht worden vetgemest, zijn er nog altijd huishoudens en restaurants die het zonder schroom op het kerstmenu hebben staan. Of neem kreeft, dat steeds populairder wordt als kerstmaal. In de meest gangbare bereidingswijze leveren deze dieren een minutenlange doodstrijd in een pan kokend water.

Offerfeest
Een in Nederland nog niet zo ingeburgerde maar voor moslims belangrijke feestdag is het islamitische Offerfeest, dat dit jaar op 27 november valt. Op deze dag, waarop de profeet Ibrahim wordt herdacht, eten moslims vlees van dieren die volgens islamitische richtlijnen zijn geslacht. Dat wil onder andere zeggen dat de slager zorg moet dragen voor het comfort van het dier; het slachtmes mag niet zichtbaar zijn voor het slachtoffer of in de nabijheid ervan geslepen worden.

Uit deze richtlijnen spreekt het belang dat wordt gehecht aan dierenwelzijn. Daarom vind ik het vreemd dat de rituele slachting voor het Offerfeest niet wordt voorafgegaan door verdoving. Volgens de Nederlandse regels moeten dieren voor de slacht bedwelmd worden. Alleen slachten in de islamitische (of joodse) traditie is daarvan uitgezonderd. Maar wie de islamitische richtlijnen volgt, laat de viering van het Offerfeest diervriendelijk verlopen; verdoving vooraf past in dat kader. Er is toch geen godsdienst die dieren bewust wil laten lijden?