Het goede nieuws is dat ik vannacht een nieuw lied heb geschreven, het slechte dat het schrijven van een lied tegenwoordig kennelijk een dusdanig grote inspanning van mij vergt dat ik de volgende dag een fikse koppijn heb. Die koppijn is inmiddels zo ondragelijk geworden dat ik vanavond voor het eerst in lange tijd voor middernacht onder de wol kruip, wat dan weer winst is. Morgen zal ik mij ongetwijfeld stukken beter voelen. En ik ben een lied rijker, natuurlijk. Dinsdag neem ik het op.

Welterusten!