Eerder gepubliceerd op DIERENBESCHERMING.

Eens per jaar organiseert de Dierenbescherming een kaderdag voor haar afdelingsinspecteurs en klachtencoördinatoren. Die dag is belangrijk omdat zij een gelegenheid biedt aan onze vrijwilligers om ervaringen uit te wisselen en elkaar en de districtsinspecteurs van de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming (LID) vragen te stellen. Een ander aspect is bijscholing; om de kwaliteit van onze organisatie te waarborgen is het van belang dat ook ons kader blijft leren.

Dat er aan de kaderdag op zaterdag 31 oktober meer dan honderd mensen deelnamen, was dan ook fantastisch om te constateren. Kennelijk zijn onze krachten op afdelingsniveau doordrongen van het belang van professionaliteit en verdere professionalisering. Van al die mensen die aanwezig waren op Stadslandgoed De Kemphaan in Almere, wil ik de vertegenwoordigers van de afdeling Friesland Zuid Oost er even uitlichten. Want hun inzet is een voorbeeld van betrokkenheid bij de Dierenbescherming.

Perfectie
De Friezen kwamen per brandweerwagen naar de kaderdag. Dat schepte een lekker losse sfeer en toonde de moeite die de afdeling doet om er echt wat van te maken. Belangrijker is dat het aantal inspecteurs van deze afdeling in korte tijd is gegroeid van twee tot twintig. Misschien komt dat doordat vergaderingen in een partytent of verwarmde schuur worden gehouden? Feestelijk, gemoedelijk en een goede manier om binding met elkaar en zodoende met de organisatie op te bouwen. Ga zo door, Friesland Zuid Oost!

Maar goed, de kaderdag. Het thema ervan was tweeledig. In de ochtend gaf Sonja van Leeuwen van het Gedragsadviesbureau voor honden- en katteneigenaren een lezing. Zij sprak onder andere over lichaamstaal die de dieren kenmerkt, waarbij zij tot op het detail van de snorharen in geuren en kleuren vertelde waar onze inspecteurs op dienden te letten. En dan te bedenken dat onze inspecteurs al zo bedreven waren in de kunst van omgang met katten en honden. De Dierenbescherming streeft naar perfectie!

Presentje
Een rondleiding over het terrein van stichting AAP, die op het landgoed huist, markeerde het tweede deel van de kaderdag. Onze gids vertelde dat de stichting steeds vaker stinkdieren, eekhoorns, wasberen en (ja, echt waar!) prairiehondjes moet opvangen. Allemaal dieren die mensen dachten als huisdier te kunnen houden. Er was zelfs een leeuwenwelp! En inderdaad, beaamden onze afdelingsinspecteurs, ook zij hebben in toenemende mate te maken met dit soort exoten.

De kaderdag werd afgesloten met een presentje: alle deelnemers ontvingen een felgroene paraplu met het logo van de Dierenbescherming. Ik vond dit een mooi en weldoordacht symbool. De Dierenbescherming is immers een vereniging van verenigingen, waarbij de spaken van de paraplu de verschillende afdelingen zijn en het parapludoek de overkoepelende organisatie is. Het puntje van de paraplu is de kaderdag, waar alle spaken samenkomen om samen scherp te zijn.