EMBERHONEY noemt zij zich, met hoofdletters. Taylor Madison Damion is haar naam. Het zal geen toeval zijn dat deze in muziekland nog onbekende zangeres in het Engelse Brighton woont. In Brighton woont ook Nick Cave en EMBERHONEY leerde ik kennen via haar schitterende cover van Cave’s Into my arms.

Op YouTube ben ik mij naar aanleiding van deze cover een beetje gaan verdiepen in deze dame. EMBERHONEY’s werk past naadloos in dat van de school van Cave: het heeft die langzame swing en donkere melancholie die verplichte kost is om over te gaan. Vernieuwend is het niet, en doordat het wat gestileerd klinkt en oogt grijpt het me ook niet bij de keel. Te klinische schoonheid?

Toch is die cover adembenemend mooi. Precies zoals Cave het zou waarderen, denk ik. En andere liedjes van EMBERHONEY mogen er ook zijn, hoor – beter dan de meeste rotzooi die wel in groten getale over de al dan niet digitale toonbank van vandaag-de-dag vliegt. Ik ga haar een interviewverzoek sturen.