“Je bent lief, Nola”, zeg ik, terwijl ik mijn dochter instop. “En mooi. En aardig.”

“Ja”, antwoordt zij. “En vriendelijk… Betrouwbaar. En slim.”

“En eerlijk”, voeg ik met een glimlach toe.

“Nee hoor, papa, niet altijd”, verzekert zij mij. “Wel bijna altijd. Maar soms niet helemaal.”