Schrijversblok
Wanneer je vastgelopen bent
Kun je niet verder
Maar ook niet meer terug
Einde verhaal.
Oester
Ik ben een ideeënoester
Met af en toe een parelgedachte
Maar mijn schelp blijft gesloten.
Dwaalvlucht
Bijna dertig jaar geleden
Vloog ik uit met de intentie
Een eigen nest te bouwen
Wat ik niet wist: dat ik
Vogel zonder kompas
Aan een dwaalvlucht was begonnen.
Man van uitersten
Over vurigheid
Als het tegenzit
Zit het bij mij ook echt meteen
Gigantisch tegen
Als iets lukt
Kan ik onmiddellijk
De hele wereld aan
Er is geen middenweg
Op het moment
Van mijn beleving
En achteraf
Blijkt altijd weer
Dat ik overreageerde.
Gek genoeg
Mijn geliefde schreef mij dat zij ‘gek genoeg’ zo lekker vindt bekken. Eens!
Gek genoeg
Ben je nooit gek genoeg
Om gek genoeg te zijn.
Dank, lief, voor je inspiratie.
Op papier
Over het geschreven woord
De verbittering
In sommige van mijn woorden
Op papier
Is verbittering
In woorden op papier
Zij spreekt voor zich
Nee, niet voor mij
Want ik ben ik
En zij is een gevoel
Verwoord
Een verwoord gevoel
Op papier
Meer is zij niet
Mijn geschreven verbittering
Heeft nauwelijks gelaagdheid
Het diepere gevoel
Mijn ik
Is in woorden niet te vangen
Al ben ik schrijver
De pen is ontoereikend
Mijn geschreven verbittering
Leidt een eigen leven
Soms houd ik haar niet tegen
Dan gaat zij zich te buiten
Op papier.
Liefdesdicht VI
De ex, haar ware
Het moment waarop je beseft
Dat zij meer met haar ex bezig is
Dan met jou
Is het moment waarop jij
Je biezen zou moeten pakken, maar
Dat doe je niet
Want zo ben je niet
Nee, zo zit je niet in elkaar
Liever ben je er voor haar
Totdat zij sterk genoeg is
Om haar eigen weg te gaan
En haar biezen pakt
Met het welgemeend excuus
Dat jij voor haar te lief bent
Om haar te laten voelen
Dat zij jouw liefde waard is
“Voor wat de liefde waard is”
Zegt zij er achteraan
En dan laat zij jou daar staan
En kijkt niet meer om
Terwijl jij als aan de grond genageld
Terugdenkt aan het moment
Waarop jij voor ‘t eerst besefte
Dat haar ex de ware is.
